Ní Hâo!

Daar zijn we dan!
Vandaag ben ik aangekomen in Beijing, na een lange vlucht die toch wat langer uitpakte dan verwacht (ik kwam dik een uur later aan dan gepland), en op het vliegveld nog allerlei formuliertjes moeten invullen en balie na balie passeren en alles weer te voorschijn toveren, heb ik gelukkig de persoon van het hotel gevonden (die stond al met een papier met mijn naam er op klaar) en ben ik naar het hotel gebracht. Ik heb me aan mijn chauffeur netjes voorgesteld, en verontschuldigd voor mijn vertraging, maar het enige wat ik te horen kreeg was "Follow me...", en dat heb ik maar gedaan aangezien hij er gelijk met m'n koffers vandoor ging. Na een blik op zijn naamkaartje met de titel "Driver" kreeg ik in de gaten dat de man waarschijnlijk geen Engels sprak en wist ik dat het een stille rit naar het hotel zou worden. Daarmee gelijk in het volgende avontuur gestort: het verkeer van Beijing in! Iedereen rijdt hier door elkaar in, de middelste rijstrook rijdt het langzaamst en wordt dus vanaf alle kanten ingehaald, gecombineerd met veel getoeter waar niemand meer van opkijkt. Zo wordt er ook naar overstekende voetgangers getoeterd, aan de kant, want auto's gaan hier blijkbaar gewoon voor!

Bij het hotel aangekomen een aantal mensen handjes geschud, en deze mensen stelden zich allemaal ook weer niet voor, dus dat schoot ook niet echt op. Daarna werd ik naar m'n kamer gedirigeerd, ik heb 3 bedden in een kamer die ik voorlopig nog voor mezelf heb, verder staat er ook een koelkast en een TV in, dus Ernst is helemaal tevreden!

De Housekeeping kwam ook nog even langs met een netwerk-kabeltje, en ze gingen er vanuit dat ik daar zelf wel uit kwam... Eerst is ff douchen...
Dan blijkt het internet het niet te doen...overal waar ik de netwerk-kabel in probeer te steken, ram ik het contact bijna door de muur heen, ik de receptie gebeld, die sturen iemand van Houskeeping langs, die komt met een ander vaag figuur aan die diep buigend de kamer binnen komt lopen, maar uiteindelijk doet het internet het dan. snel is anders, maar beter dan niks zullen we maar zeggen!

Maandag moet ik pas beginnen met werken, dus dat geeft mij nog even de tijd om uit te rusten, en een poging doen de stad alvast een beetje te verkennen. Zo eerst is ff een happie eten!

Daarmee laat ik jullie voorlopig weer mee in de steek, ik zal snel weer verslag uitdoen!
Groetjes!