Kijk uit met wat je wenst...

Terwijl ik woensdagavond met m'n moeder aan de telefoon zat en haar vertelde dat ik een kamergenootje wel gezellig zou vinden, ging de telefoon in mijn kamer... Dat was de receptie met de mededeling dat ik snel mijn koffers moest pakken, het hotel was dik overboekt, en ik moest één nachtje de kamer delen met een Japanse stagiar in de kamer naast me. Deze jongen spreekt nauwelijks Engels, dus niet echt de gezelligheid die ik van een kamergenootje zou wensen... één nachtje werden er twee, maar nu zit ik gelukkig weer op mijn eigen (twee keer zo grote) kamer. Kijk dus uit met wat je wenst, want het kan wel eens uitkomen! Heel erg was het niet, mijn weekend was verschoven naar donderdag en vrijdag, dus veel zou ik toch niet op de kamer zijn.

Donderdag ben ik naar het zomerpaleis geweest, een enorm park vol met tempels en paleizen. Doordat er midden in het park een groot meer ligt, zorgt het voor een koele wind tijdens de warme zomermaanden, en daarom was het het toevluchtsoord in de zomer voor de keizers. Helaas was het weer niet zo goed, het was erg mistig en de wolken stonden de hele dag op springen, maar de regen kwam gelukkig 's avonds pas.
Het zomerpaleis is te vergelijken met een soort pretpark. De keizers die er regeerden konden het naar eigen smaak inrichten, en het park zit dan ook vol met kopieën van gebouwen die ergens anders in China zijn te vinden. Zo vind je bijvoorbeeld Suzhou Jie, een winkelstraat aan het water (doet een beetje aan Venetië denken) zoals je die in Suzhou (een plaatsje in Zuid-China) zou vinden. Ook vind je er op een onlogische plaats rotsformaties, met leuke Disneyland-achtige tunneltjes erdoorheen.
Ook is er een klein haventje waar een marmeren boot "aangemeerd" ligt, gefinancierd door Keizering Cixi, met het geld dat eigenlijk voor de modernisering van de Keizerlijke vloot bedoeld was. In sommige theoriën krijgt zij dan ook de schuld dat China de Anglo-Franse invasie rond 1860 niet kon weerstaan.

Vandaag was ik eigenlijk van plan om de dag eens rustig op mijn kamer door te brengen, want zo'n dagje zomerpaleis is erg vermoeiend. Ookal was mijn Japanse vriend gewoon aan het werk, toch presteerde hij het om regelmatig naar de kamer te komen om even luidruchtig zijn neus te kunnen snuiten, dus heb toch maar besloten weer de deur uit te gaan. Ik heb weer een bezoekje gebracht aan de Pearl Market, want dat afdingen blijft toch gewoon leuk. Naast mijn pyama ben ik nu dus ook een zijden badjas rijker, nog een paar schoenen, en kan ik nu 10 dagen lang met mijn eigen porseleinen stokjes eten zonder af te wassen...
Op de terugweg toch maar eens een gokje gewaagd en geprobeerd in het Chinees aan een taxichauffeur uit te leggen waar ik heen moest, in plaats van gewoon een visitekaartje onder zijn neus te schuiven... Het resultaat: ik kwam aan de andere kant van het centrum uit, ben toen erg boos geworden op de taxichauffeur want de fout lag natuurlijk bij hem (niet bij mij), ik heb er op gestaan dat ik een flinke korting zou krijgen en heb toen de metro maar gepakt... Eigenlijk wel zielig voor die jongen, het was de eerste taxichauffeur die ik zag die wél een klein beetje Engels sprak, dus hij deed wel zijn best... Maar op het moment was het gewoon lullig dat hij me niet meer thuis wou brengen, zelfs niet toen hij wel wist waar ik moest zijn!

Toen ik terug kwam in het hotel kon ik gelukkig weer mijn hele zooitje bij elkaar rapen om terug te verhuizen naar mijn eigen kamer! En zo komt er een eind aan mijn weekend, ik heb ook eindelijk de foto's bij de daarbij horende berichten geplaatst, dus veel kijkplezier en tot de volgende update!

Zaijan!